- χολόω
- χολόω, fut. inf. χολωσέμεν, aor. ἐχόλωσα, mid. χολοῦμαι, χολώσομαι, κεχολώσομαι, aor. (ἐ)χολωσάμην, pass. perf. κεχόλωται, inf. -ῶσθαι, part. -ωμένος, plup. κεχόλωσο, -ωτο, 3 pl. -ώατο, aor. ἐχολώθην: act., enrage, anger; mid. and pass., be wroth, angry, incensed, θῦμῷ, ἐνὶ φρεσί, κηρόθι, φρένα, ἦτορ, and τινί, ‘at’ or ‘with’ one; w. causal gen., also ἐκ, εἵνεκα, etc. Il. 9.523, Il. 13.203, Il. 17.710.
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό). 2010.